tulala

matagal-tagal na din akong di nakakagala sa makati simula ng masira si San Chai, ang seksi kong oto. parang napunta ko tuloy sa pluto ng ibaba ako ng taxi sa tapat ng titirhan kong otel ng apat na araw.

1) meron na palang greenbelt 5? akalain mo bang umabot na pala sa lima at hindi man lamang ako nasabihan. naalala ko tuloy ang minalas ko ng unang pasok ko sa UST. Isang linggo akong nag sa sign of the cross sa harap ng isang buiding kasi may krus sa tuktok neto, yun pala e main building nila (hiya). kaya pala pag dumadaan ako at nagaantanda e unahan sa pagtawa ang mga ulangyang guwardiya.

2) nadiskober ko na meron palang ruta mula SM hanggang ayala ng hindi ka dadaan sa kalsada. hanep no. sige eto ang mga lilikuan mo. pasok sa SM, punta ka sa walkway ng glorietta, pasok sa landmark, pasok sa bridgeway papunta greenbelt 5 tapos ang labas mo na e paseo de roxas. medyo papawisan nga lang ang kilikili mo kaya siguraduhing me pampunas ka dito bago pumasok sa opis mo. buti nalang naging boy scout ako. meron lagi akong "good morning" na labakara.

3) nawala na din ang mga pinupuntahan ko sa glorietta na mga tindahan. pumupunta ako dito kahit hindi naman bibili. malas talaga. napabili na lang tuloy ko ng blip sa isang tindahan. aba 95 isa, sayang naman. menos ng lampas kalahati sa presyo. syempre sinukat ko muna. baka kasi masikip, masu supokeyt si utoy. sa pitong sinukat ko apat lang ang pumasa. pero isa lang ang binili ko. buti nalang hindi napansin ng mga miss na tindera ang pagpasok ko sa fitting room.

madami pa kong nakitang mga bago. nandiyan ang oakwood na ascott na pala ngay-on. ang simbahan sa gitna ng ayala park na nasa gitana ng greenbelt 1 2 3 4 at 5. sa susunod baka hindi mo na to makita kaya bumisita ka na ngayon din.

kailangan kong maging pamilyar uli sa lugar na to. malamang dito ako mapadpad ng anim hanggang labingwalong buwan. tagal nun. nu kaya pwedeng gawin sa makati?

good deeds

deeds

Function: noun

Etymology: Middle English dede, from Old English dǣd; akin to Old English dōn to do Date: before 12th century

1 : something that is done 2 : a usually illustrious act or action : feat exploit 3 : the act of performing : action 4 : a signed and usually sealed instrument containing some legal transfer, bargain, or contract

from this day on, i am obliging my semi-vile self to do infinite, real, & good deeds. from the smallest, to the far-greater-paying-it-forward ala Li'l Mr. Osmont. why would i wanna do this? simple. it's an idea that came up to me inside a bus, inspired by several pseudo-cool people cuddling their iPod shuffles beneath their eight thousand decibel protected eardrums. seriously though, i was dumbfounded when i chance upon this petite "lola" by the sidewalk along my lil sis' dorm. she was greasy and all yet, there'll be some part of you that'll surely be pinched once her eyes set upon yours. lost, hopeless soul...i was bowled over with instant pity. i came closer to her then, as if tranced, i gave her what food i have. i didnt know that i can do that?! even doubly surprised when i went back to offer her water.

thinking of this on my way home, it's a far cry from what i am and was doing for the past years. i'm a typical sinner. never have i thought that i could be a "good deed-er". and then it struck me...i realized, i could still open my eyes to see what else could be done.

and so i am promising myself that i am gonna do this self project...with an exclamation point. though i am also hoping that it could propel towards other people. it's not as hard as it sounds. just share a little of yourself to your own self, to your family, to your friends and to people whom you do not know. one's life may change if you do a little of a good deed NOW.

panaginip

nanaginip ako kagabi. marahil dulot na rin ng panibughong nagmula sa isang lugar na malapit sa akin. kakaiba ang mga karakter sa panaginip ko. biruin mo naging si ULTIMEYT UTOY ako.

dumating daw ang dayong si marshmallow kid sa bayan namin. ang hindi alam ng marami, bukod sa mahilig syang lumamon e madalas ding mag alburuto ang tyan neto dahil na din sa katakawan lalo na sa lomi at pancit with dinuguan. Pero ang nakapagtataka, dito rin pala nanggagaling ang powers nya to the exponent 5 - ang spurting jebs. isang sirit lang nito ay tumba ang mga nakakalaban nya sa bayan namin. sa tindi ba naman ng amoy nito na minsan e parang burong mustasa, sino ba naman ang di mapapasuko sa powers na to. isa pang kagimbal gimbal nyang paputok ay ang kanyang mala jabar na alingasaw. isang taas lang ng kilikili nyang maitim, ala pang isang minuto, dedbol na ang makakaharap nya. pero dahil kilala ako sa pagiging pasensyoso at may di matatawarang kaguwapuhan, natalo ko ang pagmamayabang ni marshmallow kid sa ming bayan. PAANO? simple lang. tinadtad ko lang naman ng tamtaks ang katawan nya sa pamamagitan ng aking super electro magnetic tamtaks. ayun numipis ang mokong at nawalan ng malay. puro hangin pala tong si marshmallow kid, inside and out. aba natatandaan ko pang tila nawala ako sa ulirat ng akalain mo ba namang magpakilala sa akin na "hey are you super utoy?" no wonder you're a friend of boy buhawi, you look foolish. but is that your sister, she looks good though". looks good pala ha. etong sayo. bukod sa tamtaks e pinaulanan ko din sya ng aking smashing cocks. ang cocks na walastik kung dumikit. isang raketa lang ang ginamit ko tepok na si marshmallow kid sa mga pinaulan kong thousand feathered cocks. akala ko ay ayos na ang buto buto nang bigla na lang dumating ang tres ineng kapa-kapas, ang tatlong kaibigang paminta ni marshmallow kid. si ineng bokal, si ineng bochok at si ineng lawit. si ineng bokal ay skinhead, may tatoo ng marshmallow sa dibdib at singliit ni wengweng. si ineng bochok naman ay may salamin na 9,000 ata ang grado, mahilig sa botox kaya naman lumobo na din syang parang si marshmallow kid at si ineng lawit, ang pinakamalakas sa mga inengs. isa syang batang nakatangga at patagong lumalabas sa gabi upang mambiktima ng mga walang kamalay malay na kalalakihan sa plasa kabangaw. tanda ko pa ang kuwento ni boy buhawi na muntik na syang makorner neto at makuha ang buo nyang lakas, ahahay...sa pagdating ng mga tres ineng kapa-kapas, kinabahan ako ng kaunti. ngunit ng nakita kong lapirutin nila si marshmallow kid dahil sa isa rin pala nila tong kapanalig ay binigla ko sila at pinaghahagisan ng aking utoy boiled eggs with talong...ang most powerful ultrasonic wave ng bulok na itlog ng ostrich combined with binurong talong. ang akala ng mga inengs at ni marshmallow kid ay kung anong talong ito kaya naman nag una unahan sila sa pagsalo. ngunit sa sabay sabay nilang pagsalo dito ay sabay sabay din itong mga nagsabugan. dead on the spot ang mga hayok sa laman.

nasagip ko na naman ang bayan ng kabangaw. nasaan na kaya ang kaibigan kong si boy buhawi. malamang naghahanap na naman to ng mga nanay, biyuda, diborsyada, bading, you name it he's got it. e kung si marshmallow manay e sa pagkain ang powers, itong tropa kong si boy buhawi sa pagpapatibok ng puso lumalakas at....

bigla na lamang akong nagising. alas 9 na pala. wala na ang alburuto ko at nagbalik na din sa normal ang tema ng buhay ko.

perslab

sarap mo talagang titigan. yung bilugan mong mukha, ang astig mong magnesium alloy body, di talaga matatawaran. mahal na yata kita. Kung magiging akin ka lang, pupunasan kita hanggang sa kumintab ang 3 inch LCD mo na parang sparkling tuktok ni mr. g**w (tabi tabi po). sana matawag na kitang baby ko. Parang D3. parehong pareho kasi kayo. Merong APS-C / DX-format sensor imbes na full-frame. May nakapagsabi naba sa yo na para kitang blip? O wag ka magalit. Sinabi ko lang naman yun kasi ayokong mawala ka sa buhay ko. parang blip ko. andyan lang lagi kahit san ako pumunta. O tatawa na yan...pag ngumingiti ka, lalong tumitingkad ang 12.3 megapixel CMOS sensor mo. Ang sexy mo pa! Mantakin mong 5.8 by 4.5 by 2.9 inches ka. Ikaw lang ang kilala kong may ganyang katawan. Hanga nga ko sayo kasi di ka mapili. Kahit na Type I o Type II Compact Flash cards ok lang sayo.

Oops, may dumi ka yata sayong image sensor, tanggalin ko ha (sabay pahid). Nga pala di ko na kailangan gawin yun, meron ka palang ultrasonic dust removal system. Hanep pamatay ka talaga.

Nakakahiya to pero sige sasabihin ko na din. Pwede bang humingi ng kiss (hiya). Sige na kahit sa 18 - 135 mm AF-S DX lens mo lang solb na ko. kung gusto mo naman sa 18 - 200 mm AF-S DX VR II lens mo. Hindi na nga ako mapagkatulog minsan alam mo ba yun. Parati ka na lang laman ng isip ko. Pati sa pagtulog gusto ko katabi kita habang tinititigan ang yong body cap, eyepiece cap at shoulder strap.

Suntukin mo naman ako o, pls. Gusto ko kasing malaman kung nananaginip lang ako. Kislap pa lang ng continuous hi-speed shooting modes mo natutunaw na ko.

Nga pala, magpadala ka naman ng doktor sa bahay namin. Bakit kamo? Tingin ko kasi puputok na anytime soon yung puso ko dahil sa yo. Iba pala talaga ng pakiramdam ng inlab. Pakurot nga sa tagiliran mong may USB 2.0 Hi-Speed standard na port. Cute talaga ng baby ko. Akuchikuchiku...

sangbukas na liham para kay LOY

Hey Loy, (after sending the direction to carmel church lipa....)

sana magkita tayo. simula mamayang gabi isasama na kita sa prayers ko.

wag ka magalala GOD is good. He always perseveres. Maniwala ka lang for HE is always there. Lam mo ako dinadaan ko sa blog, misan may konting drama, minsan may kiliti, minsan umiiyak nga ako habang nagsusulat dahil pasasaan bat sarili lang naman natin talaga ang makakatulong sa atin para mapalapit sa KANYA. Naging hingahan ko na din kasi ang blog.

hanggang ngayon malaki ang pasasalamat ko kay Father Suarez dahil kahit na lagi na lang sa TV ko sya napapanuod ay alam kong gingabayan ako ng presensya ng DIYOS para maabot ko sya. Wag ka magalala LOY isa din ako sa maraming tao na patuloy pa ding gumagawa ng mga kasalanan kahit na marami ng pagsubok ang naibigay sa akin ng DIYOS. Basta tandaan lang natin lagi na magpasalamat tayo sa KANYA kahit na ang nangyayari sa tin ay masakit, nakakalungkot o hindi inaasahan.

wag kang mapagod para sa KANYA.

ako? nagbago na ang pananaw ko simula nuon. dati i lose my temper agad agad. ngayon halimbawa umuulan at nakaputi akong pantalon o naka leather na shoes, sinasabi ko lang na "ok lang dahil hindi naman laging ganito ang panahon". natutunan ko, na ang dagok ng buhay ay hindi naman laging nanduon.

masaya na din ako sa buhay. kahit na napakadaming temptasyon o pagsubok upanag magkamali, di ako sumuko, di ako sumusuko, at di kailanman susuko.

ingat ka Loy,

GEL

hafi and jay

twing linggo nakaugalian ko ng magsimba. hindi dahil sa nanduon ako para lang umupo, lumuhod at tumayo kundi obligasyon para sa akin ang makinig kay Father. Naks, ginintuan ang puso.

ngayong araw na to dali dali akong tumungo sa king HP1740 compaq pc upang mailahad ang mga anekdowts sa misa ngayon.

nga pala, naisama ko laang si besfren jay sa title ng blog na ito dahil nalalapit na ang kanyang pagpapasakal sa kanyang hanibeybs ngunit ala naman sya talagang kaugnayan sa blog na to. walang pakielaman gusto ko lang syang isali.

neniweys, bago palang magumpisa ang misa ay may umaatikabong anawnsment na. "koling da atensyon of mader ng nawawalang bebe. Sya po ay alone and dangerous. ayaw magpahawak at ngumangawa. nakadilaw na t-shirt po ang batang lalaki at sya po ay nakapantalon. ang sapatos po nya ay pink". WOW! at kolor fink pa ang sapatos ha. mukhang tong si utoy ay may hinaharap na bukas na fabulous. ahahay...

during the mass, hindi ko maubos mapansin ang knight and shining 4 by 4 inch wide na twinkling bumbunan ni manong na nasa harap ko. talo pa ang araw sa kislap ng kanyang makinis na tuktok. buti nalang at sanay akong mag-reyban habang nagsisimba. o wala ngang pakielaman e. e sa gusto kong magsanglas habang nagsesermon si Father.

maganda naman ang sermon ngayong araw. ang buod? ANG KAGANAPAN NG BUHAY AY NAKASALALAY SA KAUGNAYAN SA DIYOS". Tama nga naman. Sa personal kong pananaw, hindi magiging ganap ang iyong sangkatauhan kung wala sa Hesus sa sentro ng iyong buhay. Bagamat payak ang nakagisnan kong kapaligiran, walang pag-iimbot ko itong tinanggap ng buong puso sa tulong na din ng paggagabay ng Diyos. Dahil sa pangaral na ito, na-inspire na naman akong pasalamatan ang lahat ng mga pangyayari sa buhay ko, masama man, mahirap o yung masasaya. Hayyyy...

Sa kalagitnaan ng misa, napansin kong mahirap din palang intindihin ang mga salitang Batangueñong pinakawalan ni Father. Sige nga testingin natin ang galing nyo. Eto ang mga salita.

lilibay-libay (para saken ibig sabihin neto ay "pa absent absent. laging wala sa skul. at nuknukan ng tamad")

kahungkagan (tingin ko ay "kakisigan" di ba yun yung hunks.)

at panghuli palanggaman (i think this is the small batya in the haus)

Tama nga kaya ang mga hula ko.

Natapos ang misa ng mga alas onse na ng tanghali. Kaya naman dali dali akong umuwi sa bahay dahil may mga naglilinis sa min at dahil wala pako, maaaring hindi sila makaalis at malamang di padin kumakain. Buti nalang at pro-aktib naman sila. may initiative ika nga. saglit lang ang aking pagka joyous nang malaman ko ang karimarimarim na nangyari. mantakin mong sila pala ay umorder sa canteen at chinarge sa akin. mabuti nalang at nagsimba ako, kung hindi naisumpa ko siguro ang mga mokong.

halubilo

napagtanto kong kailangan ko ring makidyaming sa mga pangyayari na umuulagwa sa mundo ng mga blagerz. kaya iniaaalay ko ang sulat na ito kay http://kwentongbarbero.com/para sa Project Lafftrip Laffapalooza. Ito ang aking mga natataeng este natatanging komikeros at komikeras ng taong lumipas.

Una na sa aking listahan si kuya batjay, talaga namang mamumura mo ang sarili mo kapag nailapat mo na ang iyong nguso sa blog nya. Isa itong kakaibang panlasa ng buhay expat Pinoy.

Si Green Pinoy ang pumapangalawa dahil sa mga hirit nyang pamatay. Kung meron mang tao na dapat ilagak sa mental ako na mismo ang magdadala sa kanya sa mandaluyong.

Si Billycoi naman ang maglalagay sa impyerno kay Jobert Sucaldito. Halos lahat na yata ng kanyang nailathala ay may halong katatawanan at kaugnayan kay Mr o Ms o Mr slash Ms Jobert Sucaldito. Siya naman ang aking ikatlong napili.

Ihahalo ko na din si rhapsody. Kung meron mang babaing bading e siya na yata ang ultimeyt wan. hahalakhak ka sa kanyang mga banat hanggang sa matanggal ang garter ng panty mo.

At sa huli, isisingit ko pa din ang isa sa mga paborito kong blog - ang chona mae in the city. Chona mae you rocks. C'mon let join us. miss na miss na kita, paramdam ka naman.

dalwanglibotwalo

di nako mangungulangot at ipapahid sa lalim ng table ko. sa pader na lang habang dumadaan sa lobby ng admin

mag tutubrush na ko sa gabi palagi. tuwing may pasok lang kasi ako nagbabrush nung sang taon. so pag holiday, lalo na nung nakraang pasko na 4 days ang bakasyon, pahinga din ang tooth brush ko.

regular na din ako gagamit ng mouthwash. akala ko kc nuon mouthwash lang ok na kahit hindi nagtoothbrush.

laos na din sakin ang side a, side b. madami na gid akong blip.

bumili na ko ng sariling dyodorant. ang hirap kasi ng hiraman kami nina utol. andaming buhok sa dyodorant bottle pagkatapos gamitin ng 3 kong kapatid. hirap kayang magtanggal ng buhok dun, malagkit.